Winter dat klinkt koud!
Ik heb kou meegemaakt hoor, niet alleen in Fins Lapland toen ik daar
jaren geleden met collega’s een mooie reis maakte per trein naar de
Poolcirkel, -/- 40 graden was soms de temperatuur die we moesten
trotseren. Nee ook hier in Nederland kan het koud zijn! In een hoekje
van mijn geheugen zitten zelfs wat beelden van bevroren straten en zelfs
bevroren rivieren. En in de winter van 1996/1997 viel er ook een flink
pak sneeuw. Het plakte prima en ik maakte een sneeuwpop in de tuin,
voor mijn ene zoon en voor mijn andere zoon die toen knus en warm in
mijn buik zat.
Ik heb een hekel aan kou. Dat komt doordat het vaak samengaat met regen,
zoals zo vaak. Dan kruipt het zo je lijf binnen. Maar kou en sneeuw en
zon en blauwe luchten, dat is wat anders! Krakend, helder, puur:
heerlijk. Alles wit, rustig, geluiden gedempt in de sneeuw, weinig
geuren, stank toegedekt. Minder auto's, minder haast.
Veel sneeuw is geweldig voor mensen die gevoelig zijn voor prikkels. Een
droomwereld voor wie een hekel heeft aan herrie en drukte. Als ik dat
zo schrijf krijg ik zin in een pak sneeuw. Ik verheug me op de
kerstvakantie, ik vertrek dan even naar Oostenrijk, naar de sneeuw ,
daar waar je altijd sneeuwballen kan gooien en sneeuwpoppen kan maken.
En je kunt er altijd sleeën. Daar waar de wereld zo anders is, zo mooi.