Eigenlijk is het siëstatijd, dus doodstil op straat. ´Lekker om te werken´ denk ik.
Maar om vijf uur breekt de hel los. De siësta is voorbij; muziek wordt op volle sterkte gezet, tv stemmen en reclame schallen door de straten, opgevoerde brommertjes schieten knetterend door de steegjes.
Het is wel duidelijk, ik ben weer even in Kroatië, in Zadar. Hier is altijd leven! De zee, de eilanden, het prachtige cultuur-historische centrum.’s Avonds op een klein en gezellig terrasje mensen kijken. Hoewel je er toeristen ziet lopen, pik je de ‘locals’ er zo uit.
Wat mij zo boeit aan Zadar is dat de stad veel historie
kent, een mooie binnenstad met vele kleine straatjes ,en leuke terrassen.
Bovendien is zeker ook een hoogtepunt, het concert live gegeven door de
Adriatische Zee. Het zeeorgel staat aan de zuidelijke kade van de stad die een
mooi uitzicht biedt op de eilanden. De zuidelijke kade is nu voorzien van een
speciaal orgel die in tegenstelling tot gewone orgels door de zee wordt
‘bespeeld’. Vanaf de kade is nu onder het genot van muziek een prachtige
zonsondergang te bezichtigen. Zelfs de beroemde Alfred Hitchcock heeft ooit
opgemerkt dat daar de mooiste
zonsondergangen te zien zijn. En met een
plakje schapenkaas uit Pag en een glaasje Maraschino, een lokale dessertlikeur
gemaakt van de autochtone maraska-kers, zult u zeker genieten van het land en
de vruchten van de ongeëvenaarde goddelijke inspiraties.