‘Ik geef mijn zoektocht naar de rechtvaardigheid op, en naar de waarheid.’

Vukovar, een verhaal wat begon op 17 november 1991

Mijn verhaal over Vukovar . Ik weet niet in welke mengsel van kleuren geschreven. Met veel verdriet, onrecht en pijn. Daar stoppen de woorden.

Ik ben veel in Kroatië zo ook in juni 1991 toen de oorlog uitbrak, helaas ik mocht niet blijven, men wist niet wat er allemaal stond te gebeuren, dus werd er een konvooi geregeld en vertrok ik met de laatste, nog aanwezige, toeristen uit Duitsland, Oostenrijk en Italië via kleine bergweggetjes richting Italië. Ik liet mijn dierbaren, vrienden en bekenden achter.

Ik wist van Vukovar, deze beelden, die zelfs voor mij zo onwerkelijk leken en zover weg. Toch is het nog maar zo kort geleden en zo dichtbij, dicht bij mij.

21 jaar later lijkt de slag om Vukovar voor een buitenstaander misschien al een hele tijd geleden. Onder de kapot geschoten en bewust in zijn toegetakelde staat gelaten watertoren, is de herinnering echter nog vers. En ook al is er in Vukovar over vijf tot tien jaar aan de buitenkant misschien helemaal niets meer van de oorlog te zien, aan de binnenkant zullen voor veel inwoners de littekens nog lang voelbaar blijven, misschien daarom wel dat mijn bezoek laatst weer aan Vukovar  wederom zo een enorme indruk op mij heeft gemaakt. Ik had niet gedacht dat deze dag er één zou worden van zoveel emoties.

Op 30 september jl liet ik een persoonlijk geschreven bericht achter in het ziekenhuis van Vukovar en in Ovcara………….

I will never forget Vukovar!  Vukovar Grad Heroj


in memoriam voljeni vukovar 18.11.1991.

 

Zon, avontuurlijk & actief de winnende formule

Zon, zee en strand zijn al decennia lang dé traditionele ingrediënten voor vakantie. Maar interesses, behoeften en omstandigheden veranderen. Steeds meer mensen willen écht wat beleven. Zon, avontuurlijk & actief lijkt de nieuwe winnende formule te worden. Kroatië sluit haar toeristenseizoen dan ook mooi af. Vele (nieuwe) gasten mochten wij dit jaar verwelkomen en 2013 laat nu al zien dat wéér meer mensen het land van duizend eilanden, een wonderbaarlijke natuur, en een rijk cultureel erfgoed zullen gaan bezoeken.

Niemand zit te wachten op meer van hetzelfde. Nieuwe keuzemogelijkheden scheppen, andere vakantieconcepten dus, die inspelen op de veranderende wensen en nieuwe doelgroepen. Dat is waar ik sterk in wil zijn.

Een bestemming als Kroatië heeft veel te bieden. Het land wordt dan ook steeds meer ontdekt als’ the place to have a great holiday’. Het land is zeer goed bereikbaar, zowel per auto als per vliegtuig, heeft een perfecte infrastructuur en heeft zeer veel te bieden. Zowel aan de kust als ook in het schitterende binnenland.

De vele voorboekingen voor 2013 die wij inmiddels hebben mogen ontvangen, heeft ons doen besluiten het programma voor komend jaar eerder te presenteren. Met de lancering van onze nieuwe website is het complete programma voor 2013  nu al via www.kroatie-exclusief.nl  boekbaar.

Dag zomer, welkom herfst

Ik weet het nu zeker de herfst zit er weer aan te komen, want iets van de kou van de herfst zit niet alleen nu in mij maar ook al in de lucht. Terugkijkend op een wederom wat mindere zomer bekruipt mij een melancholisch gevoel.
Als je naar buiten kijkt valt het op dat al zoveel bomen al aan het verkleuren zijn. Er zijn minder vogels, zelfs als de zon schijnt lijkt het kouder. Volgens de thermometer valt het allemaal wel mee, zo rond de 17 graden, toch een prima temperatuur. Maar de tijd van zwembaden in de tuin en met zijn allen op het strand liggen is voor dit jaar voorbij.
Er zit een ander soort genieten aan te komen. Door het bos wandelen en de bladeren voor je uit schoppen. Lekkere knus een warm vest aantrekken en samen met diegene die je dierbaar is op de bank, misschien met een goede film en een mooi glas wijn. De heerlijke houtkachel aan, de tijd dat waxinelichtjes en kaarsjes vooral die met kaneel gretig aftrek vinden.
Het is het omschakelen dat mij soms wat zwaar valt. Het loslaten van de zomer, het verwelkomen van de herfst.
Ondanks dat de eerste storm nog moet komen, is de herfst bij mij reeds genaderd, de verwarming vandaag voor het eerst weer aan, een warme trui, met een boek hier op de bank, neem ik al rillerig, en  koortsig afscheid van de zomer.

Even in Slavonië

Vol bewondering kijk ik hoe handig Baka ( oma) het verse brood bereid achterin het bijkeukentje, oh en als het dan net uit de oven komt dan ruikt het zo lekker. Echt waar het brood in Kroatië is heerlijk, steeds als ik weer terugkeer naar Nederland dan moet ik van mezelf wat meenemen. Maar gelukkig mijn lieve Baka weet dat drommels goed, en stopt mij met regelmaat zo’n heerlijk vers brood toe voor onderweg. En vergis je niet in Dida (opa) hoor, ook hij is nog van onschatbare waarde rond het kroatisch gezin. Behendig strooit hij het kippenvoer vloeiend in een beweging over de grond. Altijd even “donderjagen ” met de svinja’s ( varkens) en maar roepen hajde brzo ( kom op). Is het niet vertederend om te zien hoe Baka met half lange kousen samen met die oude pantoffeltjes rustig rondscharrelt in de keuken, zelden doet ze haar hoofddoekje af. Reken maar dat het soms zwaar is op het land, kromgebogen wordt zo ieder stukje onkruid behendig verwijderd. En dan zo rond 10 uur ‘s morgens hoor je , hallo hallo kavu (koffie)… tijd om samen met elkaar te genieten aan tafel. Dida neemt zijn petje af, zijn handen zijn diep gegroefd en vol met rimpels, maar hij geniet, geniet in stilte, aan zijn neus hangt een grote snottebel, maar wat geeft het. In zijn armen heeft hij weer een paar mooie stukken hout, en zo wordt het kacheltje lekker opgestookt. De schaal met vers brood wordt op tafel gezet, izvolite (alsjeblieft) hmm heerlijk, dobar tek ( eet smakelijk). Weinig woorden, maar uit die stilte spreekt genoeg, Baka pakt haar haakwerk op, en zo wordt het zoveelste kleedje weer kunstig aan elkaar gebreid, over de oude bank liggen talloze fraaie kleedjes. Op een klein tafeltje staat een oude radio, maar de muziek doet mij alleen nog maar meer “thuisvoelen”, een oud Mariabeeldje met om haar hals de rozenkrans, het maakt alles alleen maar “echt, warm en oprecht”. De oude houtkachel stookt het sfeertje alleen nog maar meer op, het geurt heerlijk naar het warme hout. de warme melk wordt in de kleine kopjes bijgeschonken, en zo laten we het ons weer prima smaken. Buiten is het kil en koud, de winter staat weer voor de deur, de nevel hangt laag over de akkervelden, in de verte hoor je de tractors af en aan rijden. Jeseni, tijd om de kukuruz te oogsten. Dikke klei bedekt de zanderige paden, het hoort er allemaal bij, en het is ‘zo gewoon hier in het boeiende achterland in Slavonija. Dida zwaait ons nog even uit, op weg naar de markt in Vinkovci, ja ook daar is weer veel te beleven, bog Dida i Baka, moje mala baka ( dag opa en oma, mijn kleine omaatje). Nee deze lieve oude mensjes zijn van onschatbare waarde, en kunnen niet gemist worden, nu niet en nooit niet.

Dolfijnen in Kroatië

Vrolijk springen enkele dolfijnen bij Cres en Lošinj door het water, al dan niet voor een boot uit. Wat een belevenis! In Kroatië zijn dolfijnen graag en veel geziene gasten, voor veel toeristen is het dan ook een prachtige ervaring om er eentje ‘in het echt’ te kunnen zien. Het leven en voortbestaan van ‘hun’ dolfijnen is voor de Kroaten een belangrijk onderwerp van gesprek.
Onlangs is daarom het jaarlijkse Adriatische Dolfijnen Project in Kroatië weer van start gegaan.
Het Adriatische Dolfijnen Project (ADP) is een project waarbij onderzoek wordt gedaan naar het behoud van de zogenaamde bottlenose Dolfijnen in de Middellandse Zee. Het project wordt op grote schaal uitgevoerd sinds 1987 en richt zich vooral op de eilanden Lošinj en Cres. Uiteraard komt ook de invloed van menselijke activiteiten op de dolfijnen uitgebreid ter sprake.
Iedereen die nu droomt van het zwemmen met dolfijnen in Kroatië wordt helaas teleurgesteld. Zwemmen met dolfijnen is illegaal in Kroatië. De redenen daarvoor zijn begrijpelijk; het is niet goed voor het dier, ze kunnen ziektes krijgen en overdragen en ook u kunt gewond raken door de scherpe vin van een dolfijn. Dolfijnen blijven wilde dieren en het is de bedoeling dat ze zo min mogelijk in direct contact komen met mensen, zodat ze grotere overlevingskansen hebben.

Vlinders in mijn buik

Liggend in een hangmat op het voordek realiseer ik mij wat voor een prachtig land Kroatië is. Na wat zakelijke verplichtingen is het nu tijd om even te ontspannen. Met vrienden zeil ik wat rond door de Kvarner. We zijn niet de enigen die het land van meer dan duizend eilanden ontdekt hebben, maar hier in het wat minder bekende gebied is het nog rustig. We vertrekken vanuit Punat op eiland Krk. Hier is een moderne marina. Ik leer veel deze dagen, zo werd mij verteld dat het gebruikelijk is om met de spiegel naar de kade af te meren, ik zie hoe dat nogal wat stuurmanskunsten en kalmte vereist, maar mijn vrienden zijn zo ervaren, hier groei je op met de zee en hier groei je op met allerlei watersporten. 

We steken over naar het tegenovergelegen Cres om vervolgens via Lošinj en Rab weer terug te komen op Krk. Er staat de laatste dagen veel wind waardoor we veel kunnen zeilen ipv alleen op de motor te varen. Bij nadering van Cres zie ik hoe vissers hun vangst binnen brengen en kinderen zich vermaken op rustige kiezelstrandjes. Er zijn hier weinig toeristen, wel een restaurantje dat de zojuist gevangen vis serveert. Onder de pijnbomen genieten we van het uitzicht op ons schip in de baai. Mijn vrienden willen mij meer laten zien en dus zeilen we door naar Unije, een heel klein eiland met heuvel vol met olijfbomen. Men verteld mij dat er slechts 86 mensen op dit typische visserseiland wonen. In de baai bij het gelijknamige dorpje gooien we het anker uit en genieten van het helderblauwe water. In de avond genieten we van een prachtige zonsondergang.

De Kroatische kust is zo ontzettend mooi, ik heb al veel gezien maar ik ben iedere keer weer verrast. En mediterraan klimaat, de mensen die zo gastvrij en behulpzaam zijn. Voor zeilers is Kroatië ook een topbestemming! De havens die ik gezien heb zijn goed uitgerust, de schepen die er voor de verhuur zijn, jong en goed onderhouden, mijn ondernemersgeest gaat met mij op de loop. Nee denk ik, nog even niet doen, nu even relaxen.

Onderweg naar Lošinj, In de baai van Sušak bezoeken we het enige zandstrand in de wijde omtrek, mijn vrienden denken mij hiermee een plezier te doen. Maar ik ben groot geworden in Kroatië, het land van de kiezelstranden, dus prefereer ik de stranden van Kroatië zoals je ze meestal aantreft. In Mali Lošinj aangekomen zoeken we een plekje in de stadshaven. We zullen hier de nacht doorbrengen. Na een heerlijke avond waarbij we met elkaar hebben gegeten in een intiem visrestaurantje in een achterafstraatje keren we na de nodige flessen wijn terug naar onze boot. 

De volgende morgen na het ontwaken en een ontbijt in een restaurantje aan de havenkade slaan we wat groente en vers fruit in en bezoeken we de visafslag, Het volgende stuk voor de oversteek naar Rab zeilen we met halve wind. Rab bezocht ik voor zaken ook al een aantal dagen daarvoor, nooit vervelend om weer terug te zijn. Rab verveelt nooit, de oude stad is zo mooi en nog zo onaangetast door massatoerisme. We besluiten hier te overnachten. 

De volgende morgen blijkt er een flinke wind te staan. We koersen aan op Vrbnik, voor mij een vertrouwde en bekende plek. Vrbnik is hoog bovenop een klif gebouwd. Het is erg druk als we het kleine haventje binnenvaren. De locals gebruiken de kademuur om de week maar eens met elkaar door te nemen, in de haven wordt gezwommen, het is een drukte van jewelste. Mijn herinnering gaat terug naar mijn vakanties  met mijn ouders, jaar in jaar uit bezochten we de Kvarner Riviera. Hoe vaak ben ik hier ook niet als kind van de havenkade gedoken en heb hier gezwommen. Het is alsof de tijd er is stil blijven staan, niets is veranderd na 30 jaar, gelukkig maar! 

Motorboten pendelen heen en weer tussen Novi, Crikvenica en Krk, om de zoveel uur komt er weer een lading toeristen aan. Na zes uur is iedereen weg en neemt een weldadige rust bezit van Vrbnik. We klimmen omhoog naar het kleine centrum van het stadje en kopen de lokale specialiteiten: olijfolie en de Vrbnicka Zlahtina ( witte wijn). Later gluren we even binnen bij de kerk waar net een dienst begint. Als we op het plein tijdens het avondeten genieten van lokale gerechten, stroomt de kerk leeg, met zijn allen genieten we van de relaxte sfeer die ons in zijn macht heeft. Met de bewoners maken we nog ons eigen feestje, er wordt muziek gemaakt, we drinken, dansen met elkaar en ik voel honderden vlinders in mijn buik. Het gelukzalige gevoel wat mij heeft overmeesterd. Het gevoel van inténs geluk. Om hier te zijn, hier in mijn mooie Kroatië, hier tezamen met lieve vrienden.

(Blog geschreven in 2006) 

Zeilen langs de Kroatische kust

De sporadische keren dat ik in het verleden heb gezeild, waren ronduit geen succes. Altijd koud en nat, waardoor ik niet van enthousiasme overliep. Maar vriend Fred, een fervent zeiler, bleef maar vertellen hoe geweldig zeilen is en uiteindelijk maakte ik met hem de deal. Ik ga met jou zeilen maar dan wel in het land wat mijn 2e vaderland is. Het land van een imposante kustlijn, een land met meer dan duizend eilanden die als pareltjes in de Adriatische zee op je liggen te wachten. En dus gaan we zeilen in Kroatië. Vandaar dat ik nu een paar dagen een boot – Sun Odyssey 35 voor kenners – deel met de ervaren zeilers Fred en Chris, en met Maarten die vooralsnog ook nog niet door het zeilvirus is aangestoken.

www.puurkroatie.nl 

De toekomst van het toerisme

De toekomst van het toerisme….veel mensen vinden de democratisering van vliegreizen en zonvakanties doorgeslagen. Men wil niet (meer) in een hotel met  meer dan 200 kamers en met zijn allen in de ochtend en avond in file langs het buffet. Men wil de vrijheid hebben maar zeker ook voelen. Kunnen doen en laten, meer eigen keuzes maken dus anders dan bij een geheel verzorgde reis met een tot in detail uitgewerkt programma. Onze gasten zijn niet de traditionele backpackers, ook willen zij niet op de bonnefooi. Zij willen het gewoon goed geregeld hebben en het moet kleinschalig zijn.

De ervaring van onze gasten is erg belangrijk en veel waardevoller dan bijvoorbeeld een advertentie. Reden om meer ruimte te reserveren voor onze gasten op nieuwe onze website.

www.puurkroatie.nl